Οδός Αρκαδίου.

Αρκάδι: Παλαιό μοναστήρι της Κρήτης, στις πλαγιές του Ψηλορείτη, 22 χμ. από το Ρέθυμνο, σε ρυθμό δίκλιτης βασιλικής αφιερωμένο στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο και στη μητέρα του Ελένη το ένα κλίτος, και τ’ άλλο στην Μεταμόρφωση του Σωτήρα. Λέγεται ότι κτίσθηκε από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο τον Αρκάδιο τον 12ο αιώνα.
Στην επανάσταση κατά των τούρκων το 1866 μέσα στη μονή βρίσκονταν 300 μαχητές και 643 γυναικόπαιδα όπου πρόβαλαν γενναία αντίσταση και κρατούσαν τη μονή έναντι 25.000 Τούρκων Αλβανών και Αιγύπτιων στρατιωτών. Επειδή οι Τούρκοι θεωρούσαν πως η μονή ήταν εστία επαναστατικών στοιχείων, την πολιόρκησαν για μήνες, με σκοπό να την αλώσουν. Όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, οι έγκλειστοι με τον ηγούμενο Γαβριήλ, στις 9 Νοεμβρίου 1866 πήραν την απόφαση να μη υποταχθούν και ν’ ανατινάξουν το Αρκάδι, μ’ όσα πυρομαχικά περίσσευαν, έτσι ώστε ν’ αποφύγουν την ατίμωση, όπως κι έγινε στις 8 Νοέμβρη 1866. Ο κρότος της έκρηξης ακούστηκε στο Ηράκλειο.
Το σπουδαίο είναι ότι ο Μουσταφάς Ισμαήλ πασάς, που είχε το γενικό πρόσταγμα των τούρκων, ήταν εξισλαμισμένος Έλληνας. Ήταν το μόνο Μοναστήρι που χτυπούσε η καμπάνα από το 1669 διότι ο μοναχός Πατεράκης ήταν τουρκομαθής και τα κατάφερε με τον τοπικό μπέη να έχει τα προνόμιά του. Η UΝESKO, έχει κατατάξει το Α. ως μνημείο Ελευθέρας Ευρώπης. Το Αρκάδι μαζί με το Μεσολόγγι, τα Ψαρά και το Σούλι ανήκουν στο Πάνθεον των πλέον ελεύθερων πολεμικών ‘’ κάστρων’’ της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας.
Το Αρκάδι είναι το σύμβολο της κρητικής περηφάνιας και λεβεντιάς. Βλήμα κανονιού βρίσκεται σφηνωμένο σε παρακείμενο αιωνόβιο κυπαρίσσι.
ΥΣ. Διάβαζα, πως οι κρητικοί, Ρεθυμνιώτες και Ανωγειανοί έχουν διαφορά για τον πυρπολητή οι μεν πρώτοι υποστηρίζουν πως ήταν ο Μαρινάκης οι δε ο Γιαμπουδάκης.]