Οδός Γοργίου. (Από το 1959)

Γοργίας (-483 έως -376): Σοφιστής και ρήτορας της αρχαιότητας, γεννημένος στους Λεοντίνους της Σικελίας, που είχαν ιδρυθεί από τους Χαλκιδείς.
Δίδαξε ρητορική και φιλοσοφία στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις. Εκπρόσωπος της ρητορικής των Πρωταγόρα, Σωκράτη και φίλος της σκέψης των φιλοσόφων Εμπεδοκλή, Παρμενίδη. Η ρητορική του δεινότητα και η ευχέρεια στο λόγο υπήρξαν μνημειώδεις.
Ως φιλόσοφος σκεπτικιστής, που ήταν, στο έργο του «Περί του μη όντος» υποστήριζε πως «ουδέν υπάρχει και εάν υπάρχει δεν μπορεί να’ ναι αντιληπτό και εάν είναι, δεν μπορεί να γνωσθεί». Επίσης, δίδασκε πως η αρετή είναι σχετική, οπότε άλλη είναι του νέου, άλλη του γέρου, άλλη του δούλου και άλλη του άρχοντα, κάτι που έλεγε κι ο Σωκράτης για το δίκαιο. Στη ρητορική του διαρκώς αντιπάλευαν δια του λόγου: το πιθανό με το απίθανο, το πιστευτό με το απίστευτο. Έτσι, όλα έμπαιναν στη δοκιμασία της λογικής και της αποδοχής ή της απόρριψης.