Οδός Ζέρβα.
Ο δρόμος Ζέρβα αναφέρεται σε κάποιο απόγονο Λιμνιώτικης οικογένειας, που είχε το επίθετο Κούτουπας. Πρόκειται για τον Κωνσταντίνο Κούτουπα, που διέμενε στη Λίμνη, αλλά μετά τη μάχη των Βρυσακίων του 1821, τραυματίσθηκε στο χέρι το δεξί και έκανε χρήση με το ζερβί – αριστερό το όπλο του έτσι προήλθε και το όνομα Ζέρβας . Ακολούθησε πιστά τον οπλαρχηγό Νικόλα Κριεζώτη, του οποίου υπήρξε γαμπρός του και στενός -στις τελευταίες δύσκολες ώρες του- συνεργάτης. Μετά την Επανάσταση διέμενε στο πατρικό σπίτι του Κριεζώτη στα Κριεζά. Έλαβε μέρος ως αρχηγός σώματος σε συνελεύσεις, αλλά και ως ένας και των τριών διοικητών των ελληνικών ταγμάτων που συμμετείχαν στον πόλεμο της Κριμαίας του 1853 στο πλευρό των Μεγάλων Δυνάμεων. Κατά την περίοδο της ελευθερίας συμμετείχε μαζί με τον Κριεζώτη στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, και στην απελευθέρωση του Κριεζώτη από τις φυλακές Χαλκίδας, όταν βρισκόταν έγκλειστος για την αντιοθωνική – βασιλική του στάση, βοήθησε στην διάσωση του πολυτραυματία Κριεζώτη προς τις ακτές της Μ. Ασίας, όταν τραυματίσθηκε σε μάχη με τις δυνάμεις του βασιλιά Όθωνα το 1847, στο φρούριο της Χαλκίδας.
Απόγονοί του, στους οποίους κατέλειπε και ένα αξιόλογο μέρος του αρχείου του, κατοικούν στα Κριεζά της Καρυστίας.