Οδός Καρατάσου.
Καρατάσος Δημήτριος (1798 Βέροια – 1861 Βελιγράδι): Οπλαρχηγός της Μακεδονίας, μέλος μεγάλης οικογένειας αγωνιστών του 1821.
Ο πατέρας του γονιός μιας οικογένειας που όλα τα μέλη της με φανατισμό πολεμούσαν τους Τούρκους για 30 ολόκληρα χρόνια. Ο Δημήτρης ακολούθησε από μικρός τον πατέρα του στον αγώνα. Η δράση του ξεκίνησε από τη Νάουσα, το 1822 κινήθηκε νοτιότερα ερχόμενος και στην Εύβοια, όπου συνεργάσθηκε με τον αρχηγό των Ευβοέων οπλαρχηγών Νικόλα Κριεζώτη. Αργότερα και με το παρατσούκλι Τσάμης βοήθησε και άλλους Βαλκάνιους λαούς, ιδιαίτερα η οικογένεια του είχε αδυναμία στην ελληνοσερβική συμμαχία, στον αγώνα της κατά των Τούρκων. Μετά την απελευθέρωση ανέλαβε στρατιωτικός ακόλουθος του βασιλιά Όθωνα. Αντί – Καποδιστριακός, δημιούργησε το Μουσουρικό διπλωματικό επεισόδιο με τον πρέσβη της Υψηλής Πύλης Μουσούρο, λόγω της μη έκδοσης βίζας να επισκεφθεί την Πόλη, και γι αυτό τον λόγο διεκόπησαν και οι διπλωματικές σχέσεις με την Υψηλή Πύλη. Δεν μπορούσε να βλέπει την υπόλοιπη Ελλάδα σκλαβωμένη στους Τούρκους, ξαναπήρε τ’ άρματα το 1854 στο απελευθερωτικό κίνημα της Χαλκιδικής και με 1.000 άνδρες ξεκίνησε νέο αντί τουρκικό αγώνα, με το προσωνύμιο γερο τσάμης βοηθούμενος και από το εθελοντικό σώμα του Αγιορείτη Ιλαρίωνα. Πίστευε ακράδαντα πως μια ελληνοσερβική συμμαχία κατά των Τούρκων θα μπορούσε να φέρει αποτελέσματα, και γι αυτό βρέθηκε με την βοήθεια του φίλου του βασιλιά Όθωνα το 1861 στην Σερβική πρωτεύουσα, το Βελιγράδι, για την υπογραφή Συμμαχίας. Αρρώστησε και πέθανε το 1861, σε ηλικία 63 χρονών.