Οδός Σύρου. (Από το 1976)
Σύρος: Κυκλαδίτικο νησί, με πρωτεύουσα την αμφιθεατρική Ερμούπολη, πόλη με αρχοντιά και πολιτισμό. Το έδαφός του νησιού είναι άγονο και βραχώδες. Μεταξύ των πρώτων κατοίκων του νησιού, -το οποίο ο Όμηρος μνημονεύει ως Συρία,- ήταν οι Φοίνικες και οι Κρήτες. Από το έδαφός του πέρασαν ακόμη: οι Πέρσες, οι Ρωμαίοι, οι Βενετοί και από το 1537 οι Τούρκοι. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821 δεν έλαβε μέρος στον Αγώνα, πολλοί ομογενείς έμποροι από τη Σμύρνη, τη Χίο και τα Ψαρά κατέφυγαν στη νεοϊδρυθείσα Νέα Σύρο, τη μετέπειτα Ερμούπολη, προς τιμή του κερδώου Ερμή, η οποία σύντομα αναδεικνύεται ως το μεγαλύτερο ελλ. λιμάνι, ναυπηγοεπισκευαστικό και έμπορο – ναυτιλιακό κέντρο του Αιγαίου, με τη σημαντικότερη βιομηχανική, εμπορική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας για εκείνη την εποχή. Εκεί ιδρύεται η πρώτη Ασφαλιστική Ατμοπλοϊκή εταιρεία του Νεοελληνικού κράτους, και το πρώτο κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στα ελεύθερα ελληνικά εδάφη. Ήδη από το 1832 η Σύρος διαθέτει τα περισσότερα εμπορικά καράβια (181) και ακολουθούν: η Ύδρα με 95, οι Σπέτσες με 79, το Γαλαξίδι με 33. Σύντομα, ο πληθυσμός της αυξάνεται σημαντικά, φέρνοντας στα 1853 την Ερμούπολη στην 6η θέση των πιο πολυάνθρωπων πόλεων της Ελλάδας μετά: την Αθήνα, τον Πειραιά, την Πάτρα, την Κέρκυρα και το Βόλο. Η πόλη τότε είχε καθαρά ευρωπαϊκή εμπορική και κοινωνική ζωή, και όψη, ξεχωρίζουν το δημαρχείο έργο του Τσίλερ το πρώτο ελληνικό Γυμνάσιο πού φοίτησε και ο Ε. Βενιζέλος, με αξιόλογα πνευματικά ιδρύματα, και άλλους τόπους ψυχαγωγίας με το καζίνο με το θέατρο – αντίγραφο της Σκάλας του Μιλάνο το Απόλλων.
Στην άνθιση των πραγμάτων της Σύρου καθοριστικό ρόλο είχε διαδραματίσει η σχετική αυτονομία, που επί Τουρκοκρατίας είχε το νησί λόγω των πολυάριθμων Ρωμαιοκαθολικών κατοίκων του, και εξαιτίας της γεωγραφικής του θέσης, καθώς βρίσκεται στο μέσο του Αιγαίου και είναι το κέντρο ενός μεγάλου ναυτιλιακού κύκλου που αγκαλιάζει το Αιγαίο, τον Εύξεινο πόντο και τη Μεσόγειο θάλασσα. Σταδιακά, τα πρωτεία της Σύρου στο ναυτιλιακό τομέα χάνονται και περνούν στο λιμάνι του Πειραιά, παραμένοντας όμως η Ερμούπολη ως τις τελευταίες δεκαετίες, και σήμερα, ένα σημαντικό ναυπηγοεπισκευαστικό κέντρο το ‘’Νεώριο’’, που με τους χίλιους εργαζόμενους συγκρατεί τον κόσμο στο νησί.
Οι οικισμοί της Σύρου έχουν το δικό τους χρώμα, ενώ η Άνω Σύρος διατηρεί στοιχεία της ενετικής μεσαιωνικής παρουσίας, και παραμένει σταθερά μια Ρωμαιοκαθολική κοινότητα με Ιησουίτες, και καθολικούς χριστιανούς γιαυτό και αποκαλείται νησί του Πάπα.
Μεταξύ των αξιόλογων του νησιού, ο συγγραφέας Εμμ. Ροΐδης 1836 – 1904, ο ρεμπέτης τραγουδιστής Μάρκος Βαμβακάρης 1905 – 1972.