Οδός Ελαφονησίου.
Ελαφονήσι: Νησάκι δυτικά των παραλίων της Κρήτης. Το νησί έγινε ιδιαίτερα γνωστό από δύο τραγικά περιστατικά: τον Απρίλιο του 1824 εξακόσια γυναικόπαιδα, που είχαν καταφύγει εκεί προερχόμενα από τις επαρχίες Κισσάμου και Σελίνου της Μεγαλονήσου – Κρήτης- κατεσφάγησαν από τους Τούρκους, ενώ το 1902 από ναυάγιο του αυστριακού υπερωκεανίου «Εμπερατρίς» χάθηκαν 365 από τους επιβαίνοντες σε αυτό. Για την αιώνια μνήμη των αθώων από την σφαγή θυμάτων έχει στηθεί (στο Ελαφονήσι) ένα επιβλητικό μνημείο.
Υπάρχει και η Ελαφόνησος νότια του τρίτου ποδιού της Πελοποννήσου, δεύτερο της Λακωνίας και φέρει το όνομα από τα ιερά ελάφια της θεάς Άρτεμης. Εξαγοράσθηκε από τους Άγγλους από τον βασιλιά Όθωνα το 1850. Εκεί έξω από το νησί είναι μια πόλη από την εποχή του Χαλκού [-2800]και βυθισμένη από το -1000, και ανεβρέθηκε μόλις το 1967. Είναι η πόλη κάτω από κύματα το Παυλοπέτρι, η επονομαζόμενη βυθισμένη ‘’Ατλαντίδα’’ της Λακωνίας για την oποία κίνησε το ενδιαφέρον του ΒΒC.