Οδός Επιμενίδου. (Κέντρο. Από το 1900.)
Επιμενίδης: Αρχαίος σοφός, μάντης και προφήτης, που γεννήθηκε στη Φαιστό της Κρήτης και έζησε τον -7 έως – 6ο αιώνα, εμφανίζεται να έζησε 150 ως 300 χρόνια και αποκοιμήθηκε για 57 χρόνια μέσα σε μια σπηλιά, διότι δεν εύρισκε το χαμένο του πρόβατο. Θεωρείται πως διέθετε υπερφυσικές ικανότητες, όμοιες με αυτές του ιερού χώρου του Μαντείου των Δελφών, όπου προΐστατο ο Απόλλωνας.
Προσεκλήθη στην Αθήνα το -596 να βοηθήσει, ώστε ν’ απαλλαγεί απ’ το Κυλώνειο Άγος (τυραννία) και να εξουσιοδοτηθεί ο Σόλων να νομοθετήσει, με την προοπτική να επανέλθει η γαλήνη και να απέλθει το πένθος λόγω της τυραννίας, που βεβαίως δεν άρμοζε στους Αθηναίους.
Η προσφορά του θεωρήθηκε εφάμιλλη των επτά σοφών σε ζητήματα θεολογίας και θρησκευτικότητας και συνάμα του αποδίδεται η καθιέρωση των μυστηρίων της Ελευσίνας και των Καβείρων της Σαμοθράκης.
Σαν χρησμολόγος ζούσε απόκοσμα στα όρια της θεότητας, και ήταν στην υπηρεσία του Απόλλωνα του Πυθίου.
Επιμενίδης ‘’Κρήτες αεί ψεύτες’’ επαναλαμβανόμενη ρήση του αποστόλου Παύλου για τους δύσκολους Κρητικούς.