Οδός Ευφορίωνος. (Κάνηθος. Από το 1959.)
Ευφορίων: Επικός και ελεγειακός (των ταφικών θρήνων) ποιητής από τη Χαλκίδα, που έζησε κατά την 126η Ολυμπιάδα, δηλαδή το -276.
Επειδή δεν ανταποκρίθηκε στις επιθυμίες της Νικαίας, γυναίκας του Αλέξανδρου της Εύβοιας, κατέφυγε στην Αντιόχεια της Συρίας, στο βασίλειο του Αντιόχου του Μέγα [-224 έως -187] όπου και του ανατέθηκε η οργάνωση και η γραμματοθέτιση της βιβλιοθήκης. Εκεί, τελικά, ολοκλήρωσε και τον κύκλο της ζωής του.
Ήταν επιρρεπής στις ηδονές, ενώ η γραφή του διακρίνεται για την έλλειψη σεμνότητας, και με το σκοτεινό και θηλυπρεπές ηδονιστικό και εύμορφό του ύφος εξόργιζε. Σωζόμενα έργα του: Περί Ισθμίων, Λέξεις Ιπποκράτους, Ιστορικά υπομνήματα , καθώς και θρησκευτικά έργα – κείμενα περί προφητειών και μαντείων. Στο Περί Ισθμίων έργο του παραθέτει, εφευρέσεις, κατασκευές, μουσικά όργανα.
Ο Ρωμαίος Κικέρωνας τον θαύμαζε για τη μιμητική του. Χαρακτηρίσθηκε επιγραμματοποιός και ονομαστός λυρικός ποιητής.