Οδός Φιλίππου.
Φίλιππος: Όνομα βασιλέων της Μακεδονίας με κυριότερο εξ αυτών του Φιλίππου Β’ (Αιγές -382 έως -336), γιος του βασιλιά Αμύντα, που με πραξικόπημα ανέβηκε στον θρόνο εκτοπίζοντας τον ανήλικο ανιψιό του Αμύντα, 23 χρόνων. Μικρός βρέθηκε όμηρος στην Θήβα, όταν τον έφερε ο στρατηγός Πελοπίδας που με τον στρατό του κατέλαβε την Πέλλα. Από τον στρατό του στρατηγού πήρε τις βασικές στρατιωτικές του αρχές και τις επέβαλε στον στρατό του όταν εξουδετέρωσε τους μνηστήρες του θρόνου του πατέρα Αμύντα. Πατέρας του Μ. Αλεξάνδρου και δημιουργός της πανίσχυρης Μακεδονίας -ένα εθνικό κράτος πόλεων- την οποία Μακεδονία από μικρό περιφερειακό κράτος την μετέτρεψε σε μεγάλη ελληνική δύναμη, με ισχυρή οικονομία, προηγμένη διπλωματία, και άρτια στρατιωτική οργάνωση.
Για να επιτύχει στους στόχους του, πολέμησε νικηφόρα εναντίον των Ιλλυριών, των Θεσσαλών, των Θρακών και των Θρακικών Παιόνων, κατέστρεψε την Όλυνθο της Χαλκιδικής (το -348) διότι συμμάχησε με τους άσπονδους εχθρούς του, τους Αθηναίους.
Ενώ είχε συμμαχήσει με τους Πέρσες, ούτως ώστε απρόσκοπτα να εφησυχάσει από εξωτερικές πιέσεις να τακτοποιήσει τις εσωτερικές εδαφικές του διεκδικήσεις στην Ήπειρο και τη Θράκη , όπου βρίσκεται το χρυσοφόρο Παγγαίο όρος και χρυσορυχείο, απέκτησε οικονομική ισχύ, Εξερράγη νέος πόλεμος από το συνασπισμό Αθηναίων και Θηβαίων, αλλά με την αποφασιστική μάχη της Χαιρώνειας το -338 με διοικητή του στρατού τον έφηβο γιο του Αλέξανδρο να βγαίνει νικητής στην πρώτη μάχη της καριέρας του. Πλέον, όλος ο ελληνικός κορμός βρίσκεται υπό την κυριαρχία του, δημιουργώντας μια πανελλήνια ομοσπονδία κρατών, η οποία μετά το Συνέδριο της Κορίνθου είναι έτοιμος να στραφεί εναντίον των Περσών. Προς τούτο, δημιουργεί προγεφύρωμα με 10.000 στρατιώτες στη Μικρασία, αλλά δολοφονείται το καλοκαίρι του -336 τη στιγμή που χαιρόταν τους γάμους της κόρης του Κλεοπάτρας. Υπήρξε αναμφισβήτητα ο επιφανέστερος και ο ισχυρότερος ηγέτης της εποχής του, ήταν μια επιδέξια ιδιοφυή προσωπικότητα..
Ως λόγοι της δολοφονίας του αποδόθηκαν σε ζητήματα εσωτερικής προσωπικής εκδίκησης, εκ μέρους του αυλικού και δολοφόνου Παυσανία, αλλά και με υποκίνηση από τη σύζυγό του Ολυμπιάδα είτε για ερωτική αντιζηλία, λόγω των γυναικών με τις οποίες συμβίωνε, είτε για να προωθήσει στο θρόνο το γιο τους Αλέξανδρο, καθώς φημολογούνταν πως ο Φίλιππος σχεδίαζε στη διαδοχή ένα νόθο τέκνο του. Ακόμη θεωρήθηκε πως τη δολοφονία του να την υποκίνησαν οι επίβουλοι του ελλαδικού χώρου Πέρσες. Θυμάμαι μια ατάκα –που διάβασα- του γιού του Αλέξανδρου που λέει στον πατέρα του που δεν μπορούσε να περάσει ένα τοίχο, να του λέει ένα τοιχάκι σε σταμάτησε και θέλεις πηδήξεις στην Ασία, να νικήσεις τον Δαρείο; Διότι ήταν μεθυσμένος ο πατέρας του ο Φίλιππος.
Ο Φίλιππος Β’ ο Μακεδών θεωρήθηκε από τους ιστορικούς μεγάλος βασιλιάς, εφάμιλλος του γιου του Αλέξανδρου, ο οποίος κατάφερε να συγκροτήσει ισχυρό τακτικό στρατό με την Πέμπτη Φάλαγγα, το μοναδικό δόρυ Σαρίσσα 5-7 μέτρα, να ηγεμονεύσει στην Ελλάδα, αλλά και σε σημαντικό τμήμα της Μικράς Ασίας, αναδιοργανώνοντας τις κατακτημένες πόλεις κατά το μακεδονικό σύστημα, επιβάλλοντας πιστές σε αυτόν διοικήσεις. Ήταν μεγάλη σημαντική και ταραχώδης φυσιογνωμία – μορφή της αρχαιότητας.
Είκοσι τρεις αιώνες μετά το τραγικό του τέλος, ο αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος, κάνοντας το 1977 εκτεταμένες ανασκαφές στη Βεργίνα της Βέροιας –ανάμεσα στους πολλούς βασιλικούς μακεδονικούς τάφους και τα πολυάριθμα αρχαιολογικά ευρήματα, που ανακάλυψε– έφερε στο φως του κόσμου και τον υπέρλαμπρο τάφο του βασιλιά Φιλίππου με την εξαίσιας ομορφιάς χρυσή λάρνακα της ταφής του, καθώς και τα μοναδικής ιστορικής και αισθητικής αξίας προϊόντα μιας προηγμένης μακεδονικής καλλιτεχνικής και κατασκευαστικής αντίληψης, δημιουργήματα. Θεωρήθηκε το μεγαλύτερο ανάκτορο στον κόσμο σε έκταση 12 στρεμμάτων, χαρακτηρίστηκε εφάμιλλο του όλου του έργου με εκείνου του χρυσού αιώνα του Περικλέους με τον Παρθενώνα.
Φίλιππος λεξικογραφικά ο προσφέρων αγάπη στους ίππους, μάλιστα ήταν ο πρώτος βασιλιάς που συνέταξε το ιππικό στον στρατό του. Τ’ όνομα Φίλιππος ήταν προσφιλές και αγαπητό στην παγκόσμια κοινωνική και θρησκευτική οικουμένη ως [Filippς].