Οδός Γκούρα. (Από το 1970)

Γκούρας Ιωάννης (1791 περιοχή Φωκίδας 1826 Αθήνα): Αγωνιστής του 1821, ο οποίος από τα εφηβικά του χρόνια ακολούθησε τον αρματολό Πανουργιά στις στρατιωτικές του αποστολές. Αυτός στα 1818 τον μύησε Φιλική Εταιρεία, για να αναδειχτεί στη συνέχεια σε ένα από τα πιο φανατικά της μέλη. Στα 1821 πολέμησε στην Άμφισσα δίπλα στον Πανουργιά, αλλά και με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο στο Χάνι της Γραβιάς εναντίον του Ομέρ Βρυώνη -Μαΐος 1821-
Στα 1825 ήταν φρούραρχος της Ακροπόλεως Αθηνών, τηρώντας σκληρή και δόλια στάση απέναντι στους αντιπάλους του και ιδιαιτέρως προς τον ευεργέτη και φίλο του Οδυσσέα Ανδρούτσο. Πέφτοντας, λοιπόν, στην παγίδα, που του στήσανε οι πολιτικοί Κωλέττης και Κουντουριώτης, βοηθώντας τον να ικανοποιήσει τις πολιτικές φιλοδοξίες του Κωλέττη, συνέλαβε, βασάνισε και σκότωσε στις 5 Ιουνίου 1825 το μέγα πολέμαρχο του ’21 Οδυσσέα Ανδρούτσο, πετώντας τον από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως, να φανεί ως δήθεν αυτοκτονία.
Αργότερα, έλαβε μέρος και στη δεύτερη φάση της πολιορκίας του Μεσολογγίου, για να επιστρέψει στην Ακρόπολη ως Φρούραρχός της και ν’ αντιμετωπίσει την πολιορκία του Κιουταχή. Όμως, τούρκικο βλήμα τον θανάτωσε στις 30 Σεπτέμβρη 1826 και κηδεύτηκε μπροστά στον Παρθενώνα. Την Φρουραρχεία της Ακρόπολης ανέλαβε στην συνέχεια ο Νικόλας Κριεζώτης, το οποίος ανέλαβε και την ‘’προστασία’’ της πανώριας συζύγου του Ασήμως Γκούρα. Προτού χάσει τη ζωή του, ο σύζυγός της με λογύδριο υποθήκης του προς αυτήν, της είχε απαιτήσει να μην παντρευτεί άλλον, γιατί διαφορετικά ο Θεός θα την έφερνε σύντομα κοντά του. Όμως, η Ασήμω βρέθηκε αμέσως στην αγκαλιά του Ν. Κριεζώτη. Το 1827 μια τούρκικη βολίδα που γκρέμισε μέρος του Ερεχθείου καταπλακώνει μέλη της οικογένειας της και αφαιρεί και την ζωή της Ασήμως. Τι να πει κανείς….