Οδός Ηφαίστου. (Κάνηθος. Από το 1959.)
Ήφαιστος: Θεός του Δωδεκαθέου, όπου παρουσιάζεται ως θεός της φωτιάς και των γενεσιουργών ιδιοτήτων της, για να προκύψει ο λαμπρός διαμορφωτής μεταλλουργός και προστάτης των τεχνών. Γιος του Δία και της Ήρας, ήταν κουτσός διότι είχε πεταχτεί στη θάλασσα έξω από την Λήμνο από τον πατέρα του τον Δία, που τον τιμώρησε διότι βοήθησε την τιμωρημένη μάνα του Ήρα, διασώθηκε απ’ την Τιτανίδα Θέτιδα.
Ο Ήφαιστος, αλλά και o Προμηθέας, είχαν στενή σχέση με τις κοσμικές δυνάμεις της φωτιάς. Σαν μεταλοπλάστης, που ήταν, κατασκεύασε το θρόνο του Δία, τη χρυσή ασπίδα του Ηρακλή, και το χρυσό Άρμα του Ήλιου, έκλεψε την φωτιά, που είχε ανάγκη για το καμίνι, για να διαμορφώσει το μέταλλο, Ενώ σαν τον απάτησε η γυναίκα του η Αφροδίτη με τον γοητευτικό Άρη, την έδεσε με τα χάλκινα δεσμά (δακτυλίδια των αρραβώνων θα λέγαμε, σήμερα). Εκτός από τη Λήμνο τον βρίσκουμε να λατρεύεται και στο ηφαίστειο της Αίτνας της Σικελίας, όπου πιστευόταν πως είχε το εργαστήριό του.
Τα σύμβολά του είναι ο Κεραυνός που θεοποίησε το Δία. Από την ενέργειά του τα ηφαίστεια πήραν το όνομά του διότι σε όποιο ηφαίστειο βουνό που κάπνιζε εκεί είχε το σιδηρουργείο του.