Οδός Ιφιγένειας. [Πλατεία Αγ. Νικολάου. Από το 1900)
Ιφιγένεια: Μοιραία ηρωίδα της Ελληνικής Μυθολογίας, κόρη του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας. Μια άλλη περίπτωση λέει πως ήταν παράνομο παιδί της ωραίας Ελένης με τον ήρωα Θησέα που το εμπιστεύτηκε στην αδελφή της Κλυταιμήστρα, Και η οποία σύμφωνα με το χρησμό του Μαντείου των Δελφών έπρεπε να θυσιασθεί, τη προτροπή του μάντη Κάλχα, ώστε να προκύψει ο εξευμενισμός της θεάς Άρτεμης και η ελευθέρωση των ευνοϊκών ανέμων, για να δυνηθεί έτσι ν’ αποπλεύσει ο ελληνικός στόλος για την Τροία. Και αυτό, γιατί η θεά ήταν οργισμένη με τον Αγαμέμνονα, που –ως κυνηγός– είχε σκοτώσει το ιερό και αγαπημένο της ελάφι. Κατόπιν αυτού, όπως δηλώνει στην Ιφιγένεια εν Αυλίδι ο Ευριπίδης, η μητέρα της την έφερε στην Αυλίδα, γιατί ο πατέρας της, ο Αγαμέμνων, της εμήνυσε πως θα την παντρέψει με τον Αχιλλέα. Παρά τις πείσμονες παρακλήσεις της μητέρας της και του Αχιλλέα να μη προβεί στην θυσία, όμως ο στρατός απαιτούσε να εφαρμοσθεί ο χρησμός, Αργότερα, σαν οδηγήθηκε στο θυσιαστήριο, επενέβη η θεά Άρτεμη και με τρόπο θεϊκό και θαυμαστό, την έσυρε στους ουρανούς και στη θέση της έβαλε ένα ελάφι. Στη συνέχεια, την απέστειλε στην Ταυρίδα, στη χερσόνησο της Κριμαίας του Ευξείνου Πόντου, και την έχρισε ιέρεια του ομώνυμου ναού της. Και ο Όμηρος δεν μνημονεύει την θυσία της Ιφιγένειας του Ευριπίδη. Εδώ βλέπουμε τα μέλη της οικογένειας να θέλουν να περισώσουν τους θεσμούς της βασιλικής οικογένειας.
Η Ιφιγένεια εν Ταύροις, το δεύτερο σχετικό έργο του τραγωδού Ευριπίδη, γράφτηκε το -414. Ο Ορέστης ο αδελφός της Ιφιγένειας φθάνει στη χώρα των Ταύρων στην Κριμαία, συλλαμβάνεται και πρέπει να δικασθεί σύμφωνα με τους νόμους της χώρας. Η Ιφιγένεια αναγνωρίζει τον αδελφό της και με τη βοήθεια της θεάς Άρτεμης απέπλευσαν για τη Βαυρώνα της Αττικής, μεταφέροντας και το ιερό ξόανο της θεάς.
Ο Ευριπίδης κατηγορήθηκε ότι εκμεταλλεύεται στους μύθους του τα ανθρώπινα ψυχολογικά δράματα, φέρνοντας στην επιφάνεια τα σκοτεινά σημεία της ψυχής. Η μυθική Ιφιγένεια ενέπνευσε καλλιτέχνες, ποιητές και συνθέτες όλων των εποχών, ενώ όταν λέμε ότι κάποιος έγινε «Ιφιγένεια», εννοούμε ότι οικιοθελώς προσέφερε τις καλές του υπηρεσίες. Όμως η Ιφιγένεια πριν προλάβει να ζήσει θυσιάστηκε για την πατρίδα ή δολοφονήθηκε από την πατρίδα και για πιο ιδανικό αποδέχεται την σκοτεινή μοίρα της και οδεύει με το κεφάλι της ψηλά να θυσιασθεί, και χύνει το αίμα της όχι στο νυφικό κρεβάτι αλλά στον βωμό της θεάς Άρτεμης, για τιμή της Ωραίας Ελένης;
Πρόσωπα σημαντικά στην τραγωδία αυτή του Ευριπίδη με συνέχεια είναι η Κλυταιμήστρα που σκοτώνει σύμφωνα με τον μύθο το Αγαμέμνονα και την μοιχαλίδα του την Κασσάνδρα, ο Ορέστης σκοτώνει την μητέρα του /Κλυταιμήστρα και οι Ερινύες απαιτούν να φέρει το άγαλμα της θεάς Αρτέμιδας στην Αττική.
Τα γεγονότα της τραγωδίας Ιφιγένεια εν Αυλίδι φέρονται να έχουν διαδραματιστεί εδώ, δίπλα μας στην Αυλίδα, πλησίον του σημερινού τσιμεντάδικου και του γειτονικού όρμου, ο οποίος ήταν σημαντικό λιμάνι για εκείνη την εποχή, και αφετηρία πολλών ναυτικών εκστρατειών. Ο χώρος αυτός χρίζει αναπλάσεως και αποκαταστάσεως από την ανήκεστη εγκατάλειψη, – (και για να βρεθείς εκεί είναι τελείως αδύνατον διότι παρά τουn ότι ενόχλησα επανειλημμένως την υπεύθυνο πολιτισμού της Δημαρχείας Χαλκίδος, να τοποθετήσει αντίστοιχες πινακίδες στον παραπλήσιο αυτοκινητόδρομο, δεν συγκινήθηκε,)- που έχει υποστεί, προσδοκώντας να αποβεί πόλος έλξης διεθνούς αρχαιολογικού ενδιαφέροντος επισκεψιμότητας, καθώς στα πέρατα της οικουμένης ο Ευριπίδης είναι μοναδικός στο δράμα της ανθρώπινης ψυχής.
ΥΣ. Δεν κατάλαβα θυσιάστηκε ή δεν θυσιάστηκε η Ιφιγένεια; Αφού δεν την άρπαξε κατά θεϊκό τρόπο η θεά Άρτεμης; Εξ άλλου μύθος είναι τι πειράζει; Επίσης την βρίσκουμε να πεθαίνει στα Μέγαρα, όπου συναντάμε και ναό της.