Οδός Ιστιαίας. (Κουρέντι. Από το 1959.)
Ιστιαία: Κωμόπολη της Β. Εύβοιας με επίνειό της τους Ωρεούς και κατά τον Όμηρο Πολυστάφυλος απ’ τους αμπελώνες. Τ’ όνομά της πιθανόν να προέρχεται από την κόρη του Υριέα και ανιψιά του Ορεού. Πόλη με την ναυτιλία να ακμάζει από παλαιά όπως μαρτυρεί και το όνομά της από το ιστός – ιστίον, με τους αειναύτες να διαχειρίζονται την ναυτιλιακή δράση των κωπηλατών απέναντι των ισχυρών Ερετριέων – Μιλήτων
Ο υπερμεγέθης – μήκους 3.20 και ύψους 1.30 – ταύρος των Ωρεών σε μαρμάρινο γλυπτό αποκαθιστά τον ευ βούν του νησιού της Εύβοιας, όπου παλαιότερα μαζί με το δίδυμό του βρισκόταν στο λιμάνι. Βρέθηκε μόλις το 1965.
Ο Στράβων λέει πως ιδρύθηκε απ’ τους Περραιβούς της Θεσσαλίας Μαζί με τις άλλες ευβοϊκές πόλεις έλαβε μέρος με τον βασιλιά των Αβάντων Ελεφήνορα στον Τρωικό πόλεμο. Το -480 όταν ο Ξέρξης τέλειωσε με την μάχη του Αρτεμισίου την ισοπέδωσε διότι βοηθούσαν την Αθηναϊκή Συμμαχία, που ήταν εχθρός των Περσών. Αργότερα, όπως και όλες οι Ευβοϊκές πόλεις, αποσπάστηκε από την Αθηναϊκή Συμμαχία και συμμάχησε με την Σπάρτη. Όμως, το -447 την κατέλαβε ο στρατηγός Περικλής και όπως συνηθιζόταν, να μοιράζουν τη γη σε κλήρους, και να την παραχωρούν, όπως έγινε και σε άλλες πόλεις της Εύβοιας. Όμως όταν νίκησε τους Αθηναίους η Σπάρτη στον Πελοποννησιακό πόλεμο όλα έγιναν όπως ήταν πριν. Το ίδιο, βεβαίως, έγινε και με τις άλλες πόλεις της Εύβοιας, όπως και με την διακυβέρνηση των Ιπποβοτών.
Η Αρχαία Ιστιαία, όπως δείχνουν τα ανασκαφικά δεδομένα, βρισκόταν στο παράλιο τμήμα των Ωρεών. Εκεί, έχουν βρεθεί: όστρακα (πήλινα αγγεία), τάφοι, ψηφιδωτά κ.ά., που χρονολογούνται στη Μεσοελλαδική και Μυκηναϊκή εποχή.
Από το 1470 που πέρασε στην Τουρκία ακουγόταν σαν Ξηροχώρι, αργότερα ήταν στην δικαιοδοσία του Αλή πασά των Ιωαννίνων.