Οδός Καλλέργη.
Καλλέργης Δημήτριος: [1803 Κρήτη 1867 Αθήνα.] Γόνος οικογένειας επιφανών Κρητικών της κατεχόμενης Κρήτης από τους Βενετούς με αρχικό τους επώνυμο το Φωκάς, και τόπο καταγωγής τους την Κωνσταντινούπολη. Ο Δημήτριος Καλλέργης ήταν αγωνιστής του 1821, και διακρίθηκε και ως στρατιωτικός αλλά και ως πολιτικός. Είχε σπουδάσει ιατρική στη Βιέννη και στην Ελλάδα επέστρεψε το 1822 για να ενταχθεί στον εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα, πολεμώντας με θέρμη και αυταπάρνηση για τη λευτεριά της Ύδρας και της Κρήτης, καθώς και άλλων εξεγερμένων περιοχών του ελλαδικού χώρου. Το 1827 εντάχθηκε ως στρατιωτικός διοικητής στο στρατό του Γ. Καραϊσκάκη, αλλά συνελήφθη από τους Τούρκους, οι οποίοι μάλιστα του έκοψαν το ένα του αυτί. Απελευθερώθηκε αργότερα και έφθασε ως το βαθμό του Ταγματάρχη. Υπήρξε υπασπιστής του κυβερνήτη Καποδίστρια. Το 1843 πρωτοστάτησε μαζί με το Μακρυγιάννη στη εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου για την παραχώρηση συντάγματος από τον ’‘Ελέω Θεού’’ βασιλιά Όθωνα, μάλιστα με έξυπνο τρόπο κατάφερε να βγάλει απ’ το στρατόπεδο 2.000 στρατιώτες και ιππείς και να περικυκλώσει το παλάτι, υπουργεία, και δημόσια κτήρια, με την συνεργασία του Μακρυγιάννη, και με άτακτους πολίτες, όπου επεκράτησε να λέγεται η Συνταγματική Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843. Παρά τις όποιες προσπάθειες και θυσίες δεν προ έκυψε κάτι καλό τόσο για τον λαό όσο και για αποκατάσταση των αγωνιστών του ’21. Ίδια και χειρότερη κατάσταση συνεχιζόταν ο Όθωνας ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις. Το 1854 ορίστηκε υπουργός στρατιωτικών στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, όμως σύντομα ήρθε και πάλι σε ρήξη με την αυλή του Όθωνα. Αργότερα, έγινε στρατιωτικός ακόλουθος του βασιλιά Γεωργίου Α’. Πέθανε στις 8 Απριλίου 1867 στην πόλη των Αθηνών.