Οδός Κιμώλου.
Κίμωλος: Εχινούσα, Κιμώλια και Αρζαντιέρα για τους Φράγκους. Νησί των Κυκλάδων, που έλαβε την ονομασία του από το λευκό πρωτογενές πέτρωμα μπετονίτης, τη γνωστή μας κιμωλία, που αφθονούσε και χαρακτήρισε την περιοχή. Πρωτοκατοικήθηκε από τους Δωριείς κατά την 1η χιλιετία της αρχαιότητας, αλλά από το έδαφός της πέρασαν διάφοροι κατακτητές, μεταξύ των οποίων οι Ρωμαιοκαθολικοί κληρικοί του Δουκάτο του Αιγαίο, και οι Τούρκοι, αφήνοντας ο καθένας τους τα δικά του ίχνη της παρουσίας του, όπως: ποικίλα αγγεία με τη στάχτη από την καύση των νεκρών, θεμέλια κτιρίων, το φρούριο της Χώρας (1640) που προστάτευε τον οικισμό από τους πειρατές.
Η Κίμωλος είναι λοφώδες νησί με σημαντικά κοιτάσματα πυρόλιθου και της κιμωλίας της που εξαγόταν, αξιόλογο ψαρονήσι και τουριστικός τόπος προορισμού για τη θερινή περίοδο, και που έχουν πόρτες μόνο στον νοτιά -λόγω των ισχυρών βοριάδων– και που εν γένει χαρακτηρίζουν το μεγαλύτερο μέρος των Κυκλάδων. Το 1830 προσαρτήθηκαν στο νεοσύστατο Βασίλειο της Ελλάδος μαζί με όλα τα νησιά των Κυκλάδων
Στην περιοχή ζει η φώκια μονάχους – μονάχους.