Οδός Κωνσταντινουπόλεως. (Νεάπολη)
Κωνσταντινούπολη: Η Βασιλεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (η Ισταμπούλ Islampoyl Ισλαμπούλ στην τούρκικη προφορά) από 28 Μάρτη του 1930 ‘’πόλη του Ισλάμ’’ και για τους Ρωμιούς ‘’Εις στην Πόλη.’’ Ιδρύθηκε το -674 από το μυθικό βασιλιά των Μεγάρων Βύζαντα στον Κεράτιο κόλπο, και από τον οποίο έλαβε το όνομα Βυζάντιο, πόλη των δύο Ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Την στρατηγική της θέση πολλοί λαοί την ζήλεψαν και κατέκτησαν. Πέρσες, τον -5ο αιώνα, οι Μακεδόνες. Πόλη και πρωτεύουσα δύο αυτοκρατοριών για δέκα πέντε αιώνες είτε της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με συνέχεια της Βυζαντινής. Κατείχε προνομιακή θέση στην καρδιά του Βοσπόρου, στη δίοδο και της σύνδεσης της Μεσογείου με τον Εύξεινο Πόντο. Ήταν και είναι η έξοδος και είσοδος Ευρώπης – Ασίας της Ανατολής με την Δύση .
Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ιδρύει την Πόλη το 330 και της δίνει το όνομά του, την έκανε πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέχρι το 395, και Νέα Ρωμαϊκή – Βυζαντινή αυτοκρατορία μέχρι το 1453. Πρωτογνώρισε τον Χριστιανισμό, αν και στα πρώτα χρόνια θεωρήθηκε η μεγαλύτερη απειλή για την αυτοκρατορία, και με το διάταγμα των Μεδιολάνων ενάντια στην αρχαία ελληνική Γραμματεία κατοχύρωσε την χριστιανική θρησκεία, και ανέβασε τους χριστιανούς από τις κατακόμβες στους ναούς των που τους έκτιζαν με υλικά των αρχαίων ναών που γκρέμιζαν. Γνωρίζοντας την Πόλη των πόλεων, όπως αλλιώς αποκλήθηκε, τη μεγαλύτερη απ’ όλες τις πόλεις της δόξας στον βύζαντο – ελληνικό κόσμο, πολλοί επιβουλεύτηκαν την ύπαρξή της, γι’ αυτό και η οχύρωσή της ήταν κύριο μέλημα των Βυζαντινών αυτοκρατόρων, με πρώτο τον Θεοδόσιο Β’ (408 – 450) να ιδρύει το λαμπρό Θεοδοσιανό τείχος – το επονομαζόμενο θεοφύλακτο τείχος της Κωνσταντινούπολης, μέρος του οποίου αγέρωχο διασώζεται ως τις μέρες μας . Παράλληλα, πυρετωδώς εργάστηκαν οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες να την κάνουν κομψή, λειτουργική και πλούσια, μεταφέροντας σ’ αυτήν ότι πιο πολύτιμο και μοναδικό υπήρχε σε μνημείο στον αρχαίο Εθνικό κόσμο, ανεγείροντας εντυπωσιακές και πρωτοποριακές για την εποχή κατασκευές, όπως το κορυφαίο αρχιτεκτονικό μεγαλούργημα τον ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας, ακολούθησε η πυρκαγιά από την Στάση του Νίκα το 522. Προώθησε τα γράμματα και τις τέχνες σε ζηλευτό επίπεδο.
Ο Ιουστινιανός (διορατικός ) βλέποντας πώς ο χριστιανισμός είναι η θρησκεία του αύριο καταδίωξε την αρχαία ελληνική επάρατη θρησκεία. Εθνικοί βασανίσθηκαν σαν μιαροί, κατέστρεψε αρχαίους ναούς και περισυνέλεξε οτιδήποτε για τον καλλωπισμό της Αγίας Σοφίας. Το πατριαρχείο ήταν το θρησκευτικό και εθνικοπολιστικό κέντρο του βυζαντινισμού. Κηρύσσει τον πατριάρχη ως υπεύθυνο των αγαθών της ψυχής των ανθρώπων. Και εκείνος ο Ιουστινιανός ως υπόλογος των αναγκών του ανθρώπινου σώματος.
Η Μικρά Ασία και φυσικά η Πόλη χάθηκαν το 1071 στην μάχη του Ματζικέρτ που έγινε κοντά στην σημερινή Αρμενία μεταξύ των δυνάμεων του αυτοκράτορα Ρωμανού του Δ΄ και αυτών του Σελζούκου σουλτάνου Αρσλάν, με την νίκη των Σελτζούκων Τούρκων και την σύλληψη του αυτοκράτορα, και την απελευθέρωσή του με αντάλλαγμα την παγιωμένη επικυριαρχία των επί της βυζαντινής αυτοκρατορίας των Τούρκων.
Το 1204 έρχεται η άλωσή της από τους Λατίνους Σταυροφόρους και η έδρα της αυτοκρατορίας μεταφέρεται, ως την απελευθέρωσή της το 1261 στη Νίκαια της Μ. Ασίας.
Στην Πόλη των πόλεων του Βυζαντινισμού – Ελληνισμού, είχε την έδρα της η διοίκηση του εκτενούς κράτους της Αυτοκρατορίας με κορυφαίες προσωπικότητες τον αυτοκράτορα και τον Πατριάρχη. Ο πατριάρχης μετά την άλωσή της από τον επίζηλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Μωάμεθ Β΄ (η Πόλης Εάλω) στα 1453 αναλαμβάνει την εκπροσώπηση όλων των υπόδουλων χριστιανών των Βαλκανίων. Με το που χάθηκε ή βασιλεύουσα του γένους των Ελλήνων έπαψε να καθορίζει το πεπρωμένο της πολιτιστικής Ευρώπης.
Οι θρύλοι για το Μαρμαρωμένο Βασιλιά, και τα δημώδη άσματα κράτησαν για αιώνες ζωντανή την ελπίδα του Γένους για εκδίωξη των Οθωμανών από την Κωνσταντινούπολη, και την ανασύσταση του βυζαντινού μεγαλείου. Γράφηκε: Σημαίνει η Αγιά Σοφία, το Μέγα Μοναστήρι, με τα 400 σήμαντρα και τις 62 καμπάνες, σε κάθε καμπάνα και παπάς και κάθε παπάς και διάκος, και Μη κλαις Παναγιά και μη πολύ δακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θάναι. Εδώ η γονική πατρική περιουσία των Ελλήνων απαχθείσα από άξεστους κλέφτες της Μογγολίας παραμένει μια χαμένη ελπίδα, διότι το δίκαιο του κλέφτη ισοπεδώνει την αδικία στην ιστορία, και ήρθε η νύχτα η θαμπή χωρίς την ώρα που σιμώνει το φως της ημέρας και σβήσαν όλα. Η σαρία και το πετραχήλι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιδιόμορφη κατάσταση διότι η σαρία προσμετρούσε έναντι του βυζαντινισμού και της Ουνίας που ήθελε να επιβάλει ο πάπας. Ήθελαν να εξαγοράσουν την ψυχή των ορθοδόξων μέσα από τις πολιτικές κινήσεις των παπικών γενουατών – βενετών. Δυστυχώς, η συμφορά του 1922 έσβησε τα όνειρα των Ελλήνων και η Πόλη έχασε πλέον το ελληνικό και πολυεθνικό οικουμενικό της πρόσωπο, καθώς ισλαμοποιήθηκε ανεπιστρεπτί. Τόσο το 1821 όσο και το 1955 ξεριζώθηκε το ρωμαϊκό στοιχείο της Πόλης. Ο ναός της Αγίας Σοφιάς, που από μικρά παιδιά ακούγαμε στο σχολείο και θαυμάζαμε, μεγάλη η συγκίνηση που αισθάνεσαι όταν τυχόν εισέλθεις σ’αυτό το θρησκευτικό για μας μεγαλούργημα, Τελευταία λειτουργεί σαν ισλαμικό Μουσείο προστατευόμενο από την ΟΥΝΕΣΚΟ. Σήμερα 2012 λειτουργεί και σαν τζαμί. Για αντιπερισπασμό οι Οθωμανοί ανήγειραν το Μπλε Τζαμί, ομοίωμα της Αγίας Σοφίας, εκεί παραδίπλα για να συγκρίνεται μεταξύ της .
Οι Βυζαντινοί έκοψαν αργυρά νομίσματα ένα από αυτά το οικόσημο της Κων/λης στην μια όψη έφερε την ημισέληνο δείγμα του σημερινού εθνικού συμβόλου της Τουρκίας, λες και το είχε προϋπογράψει η μοίρα μας.
Η συνοικία το Φανάρι, έδωσε πολλές προσωπικότητες κύρους στον μετέπειτα ιστορικό ελληνισμό του ξεσηκωμού του ’21, διότι είχαν μεταπηδήσει στην Υψηλή Πύλη και βοήθησαν στην ανόρθωση του Γένους βλέποντας από μέσα την κατάσταση [ Υψηλάντης – Μαυροκορδάτος]. Η Μεγάλη του Γένους σχολή, γεμίζει το ηθικό σου περηφάνια, από το 1454 εμπλουτίζεται το Ελληνικό φρόνημα με πολιτισμό, και καθιέρωσε τον Νεοελληνικό κόσμο στα δύσκολα χρόνια της παλιγγενεσίας.
Κάθε φορά που στην Επανάσταση του ’21 πάθαιναν ζημιά οι Τούρκοι από τον ξεσηκωμό, όπως και στον Α’ Π Π. την πλήρωναν οι ομογενείς της Πόλης, αλλά το Πογκρόμ – απ’ το ρώσικο πογκρόμ = συντρίβω – του 1955 στην Κ. ήταν βάρβαρο. Με αφορμή την προβοκατόρικη έκρηξη από Τούρκο πράκτορα στο σπίτι στην Θεσσαλονίκη του Κεμάλ έσφαξαν ( 49) βίασαν ( 2000) πυρπόλησαν την μισή πόλη, και τις μισές εκκλησίες, και 8,500 Πολίτες εγκατέλειψαν από τους βανδαλισμούς τις εστίες των, φθάνοντας στον ελλαδικό χώρο.
Το Βυζάντιο με τους Ρωμαίους αυτοκράτορες που την μόνη σχέση που είχαν με τον ελληνισμό ήταν που δανείσθηκαν την γλώσσα μας την ελληνική, χωρίς το περιεχόμενο της. Γιαυτό και δεν πονούσαν για τα όσα έκαναν με το να κυνηγούν τους Εθνικούς και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, διότι έτσι τους βόλευε. Αργότερα Ρωμαίοι αυτοκράτορες τους βόλευε να αναγνωρίσουν τον Αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και το έκαναν με το εφαρμόσουν στις κοινωνικές και εθιμοτυπικές τους εκδηλώσεις, πέραν των φιλοσοφικών και άλλων πνευματικών απόψεων.
Κωνσταντινούπολη. Η Πόλη των Πόλεων.