Οδός Λαχανά. (Από το 1976)
Λαχανάς Κωνσταντίνος (1769 Βαθύ Σάμου – 1842 Χαλκίδα): Σαμιώτης αγωνιστής και οπλαρχηγός του 1821. Το Λαχανάς δεν είναι το πραγματικό του (το πραγματικό του επώνυμο ήταν Φώκος) αλλά το προσωνύμιο, το έλαβε καθώς πολέμησε ηρωικά και γενναία κατά των Τούρκων το 1813 στα Λαχανά Θεσσαλονίκης. Από μικρός ταξίδευε, κι έγινε καπετάνιος οργώνοντας τις θάλασσες. Σε προγενέστερη εποχή, το 1798, είχε υπηρετήσει και στο στρατό του Ναπολέοντα με την Ελληνική λεγεώνα. Στις τοπικές εκλογές της Σάμου έχασε απ’ τους Καρμανιόλους, όπου και φυλακίζεται διότι είχαν προηγούμενα. Δραπετεύει και βρίσκεται στην Μακεδονία να πολεμά με τους ντόπιους, τους Τούρκους, ενώ στα 1819 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον Γεράσιμο Σβαρώνο και μαζί με το Λυκούργο Λογοθέτη, σαν χιλίαρχος παροτρύνει τους Προκρίτους του τόπου, εμψυχώνει και τους πατριώτες του τους Σαμιώτες να επαναστατήσουν. Μέχρι το 1826 υπερασπιζόταν τα δίκαια του νησιού ένοπλα. Στην διάρκεια της Ελευθέρας Πολιτείας της Σάμου διακρίθηκε ως στρατιωτικός αρχηγός των ενόπλων σωμάτων.
Ο Κωνσταντίνος Λαχανάς ή καπετάν Κωνσταντής, όταν στα 1832 η πατρίδα του η Σάμος δεν συμπεριλήφθηκε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος, πολλοί Σαμιώτες μαζί και Λαχανάς αντιδρώντες εγκαταστάθηκαν στην Χαλκίδα. Κι εδώ συνέχισε τον αγώνα, ώσπου οι Μεγάλες Δυνάμεις παραχώρησαν προνόμια Ηγεμονίας στην Σάμο. Μετά τον Αγώνα τιμήθηκε με τον χρυσό Σταυρό του Σωτήρος για την προσφορά του προς την πατρίδα, διορίσθηκε Ταγματάρχης Εθνοφυλακής. Αργότερα εγκαταστάθηκε πρώτα στο Ναύπλιο και λίγο μετά στη Χαλκίδα όπου του είχε παραχωρηθεί έκταση γης (όπως και στους συμπατριώτες του Σαμιώτες) όπου και έζησε μέχρι το θάνατό του 12 Δεκεμβρίου 1842.