Οδός Λαγκάδας. (Από το 1971)
Λαγκάδα: Ελληνικό χωριό στη χερσόνησο της Μικρασιάτικης Κυζίκου, το οποίο ερημώθηκε με τον ξεριζωμό του ’22. Οι κάτοικοί της βρέθηκαν πρόσφυγες στη Χαλκίδα. Απ’ το 1922, που οι πρόσφυγες της Λαγκάδας κούρνιασαν στον Εύριπο μαζί με τα λιγοστά τους υπάρχοντα, που μετέφεραν στην πλάτη τους, πέρασαν δεκαετίες, δίχως ποτέ ν’ ανθίσει το όνειρο της επιστροφής και αυτών και όλων των προσφύγων. Πίστευαν πως γρήγορα θα επέστρεφαν, δεν χωρούσε στο μυαλό τους κάτι διαφορετικό, και όσο περνούσε ο καιρός, έσβησαν τα όνειρα κι οι ελπίδες των, τότε έχασαν το έδαφος κάτω απ’ τα πόδια τους, κι όμως στέριωσαν πρόκοψαν ξεκινώντας από το μηδέν.
Ο κύριος όγκος των Λαγκαδιωτών εγκαταστάθηκε στην περιοχή Κουρέντι – Καναπίτσας, όπου υπάρχει και ο ομώνυμος δρόμος προς τιμήν της αλησμόνητης πατρίδας της μικρασιάτικης γης. Η εγκατάστασή τους αυτή ήταν βουτηγμένη στα μύρια προβλήματα και την υποτιμητική αντιμετώπισή τους από τους εντόπιους Χαλκιδείς που (χλευαστικά) τους αποκαλούσαν ‘‘τουρκόσπορους’’.
Οι Λαγκαδιανοί ανάμεσα στα λιγοστά τους υπάρχοντα μετέφεραν από τη λατρευτή τους πατρίδα και την εικόνα της Παναγιάς, την οποία αποκαλούν σήμερα Λαγκαδιώτισσα και προς τιμήν της ο Σύλλογος Λαγκαδιωτών ίδρυσε τον ομώνυμο ναΐσκο στην οδό Λαγκάδας της Καναπίτσας και κάθε Σεπτέμβριο πανηγυρίζουν στην γιορτή της οι Λαγκαδιώτες και οι φίλοι τους.