Οδός Μαραθώνος.
Μαραθώνας: Κωμόπολη του νομού της Ανατολικής Αττικής, η ονομασία της οποίας προήλθε απ’ τον πολύ μάραθο της περιοχής ή από τον ήρωα Μάραθο. Στο σπήλαιο του θεού Πάνα των παρακείμενων ορέων βρέθηκαν αρχαιολογικά ευρήματα από την εποχή του χαλκού και λείψανα τάφων της Κυκλαδικής περιόδου.
Όμως η περιοχή έγινε πασίγνωστη από την περίφημη μάχη του Μαραθώνος μεταξύ των Περσών και των Αθηναίων του στρατηγού Μιλτιάδη το -490. Οι Πέρσες με τους στρατηγούς του Δαρείου Α’ Δάτη, Αρταφέρνη πέρασαν από την Ερέτρια στον Μαραθώνα με 100.000 άνδρες, αλλά οι Αθηναίοι με τους Πλαταιείς αντιστάθηκαν ώσπου να οργανώσουν τις δυνάμεις που κατέφθαναν από διάφορες πόλεις, φθάνοντας τις 10.000 και με 8 τριήρεις των Ερετριέων. Το χώρο της σύγκρουσης τον επέλεξαν οι συμμαχικές ελληνικές δυνάμεις, οι οποίες και κατατρόπωσαν τους Πέρσες με τη στρατηγική τακτική του Μιλτιάδη, να έχει ενισχυμένα τα άκρα του στρατεύματός του και ασθενές το κέντρο, έτσι ώστε εξ αρχής να πλαγιοκτυπούν τους αντιπάλους τους, και εν συνεχεία να κινηθούν κυκλωτικά, τρέποντάς τους σε άτακτη φυγή μέσα στο λασπώδες τέλμα της περιοχής, το σχέδιο ήταν υπεράνω επιτυχίας. Ήταν η μάχη των μαχών -που και σήμερα θαυμάζεται- διότι προέκυψε η επιβίωση των Ελλήνων του δυτικού πολιτισμού, και της δημοκρατίας, χάρη σε αυτήν την νίκη δεν επεκτάθηκε ο ανατολίτικος δεσποτισμός των Περσών.
Για την επιτυχία του ο Μιλτιάδης θεωρήθηκε ως ένας εκ των μεγίστων στρατηγών όλων των εποχών και πολέμων, και έχει καθιερωθεί σε πολλές παγκόσμιες μάχες η εν λόγω επιχείρηση. Ο Ηρόδοτος κατέγραψε την θέληση των θεών και των ανθρώπων για νίκη, Αργότερα, οι νικητές έστησαν Τύμβο (υπέργειο ταφικό ύψωμα) και έκαναν νεκρόδειπνο, όπως συνηθιζόταν, τιμώντας έτσι τους νεκρούς ήρωες, που έπεσαν για την τιμή των όπλων, και για τη σωτηρία της Πατρίδας. Ο Τύμβος αυτός ανακαλύφθηκε από το Γερμανό αρχαιολόγο Ερρίκο Σλήμαν στα 1884.
Την είδηση της λαμπρής νίκης του -490 είχε φέρει στους Αθηναίους ο Φειδιππίδης, τρέχοντας απνευστί από το Μαραθώνα ως την Αθήνα για να μηνύσει στους συμπατριώτες του το χαρμόσυνο άγγελμα, και μετά το ‘’Νενικήκαμεν’’ εξέπνευσε, ο μύθος – θρύλος δεν αποσαφηνίζεται από τον ιστορικό Ηρόδοτο ή εάν έτρεξε να πάει στην Σπάρτη για να ζητήσει βοήθεια; Πάντως οι Σπαρτιάτες πριν περάσουν 10 μέρες από την πανσέληνο δεν θα έπρεπε να στείλουν βοήθεια, λόγω της Κάρνειας γιορτής της ιερής περιόδου ειρήνης των Σπαρτιατών.
Σε ανάμνηση αυτού του όποιου γεγονότος κατά τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 καθιερώθηκε το αγώνισμα του Μαραθωνίου δρόμου από τον Γάλλο παιδαγωγό – συγγραφέα Κουμπερτέν, με πρώτο Ολυμπιονίκη το φουστανελοφόρο νερουλά Σπύρο Λούη. Η συνολική διαδρομή είναι περίπου 42 χιλιόμετρα και χαρακτηρίζεται ως δρόμος πολιτισμού – αθλητισμού μεγάλων αποστάσεων και σε πολλές χώρες του κόσμου γίνονται Μαραθώνιοι Αγώνες δρόμου. Έχει καθιερωθεί να λέγεται, όταν ζοριζόμαστε, μαραθώνιο έτρεχες; Ο Μαραθόδρομος μας συνδέει με την ιστορία μας. Επίσης συνηθίζεται να λέμε ράδιο τηλε μαραθώνιες τις εκπομπές που κρατούν μέρες και που βοηθούν στην συλλογή οικονομικής βοήθειας σε ορισμένες κατηγορίες αναξιοπαθούντων από ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Αισθάνθηκα υπερήφανος, όταν βλέποντας σε ένα γήπεδο της Αργεντινής σε φανέλα ποδοσφαιριστή να γράφει στη λατινική γραφή τη λέξη Μαραθών όνομα δοσμένο σε ομάδα ποδοσφαίρου, Οι μάχες των Θερμοπυλών Πλαταιών και του Μαραθώνος, μαζί με τις ναυμαχίες του Αρτεμισίου και της Σαλαμίνας με τον ήρωα των ηρώων Λεωνίδα, με τον δαιμόνιο Μιλτιάδη, και με τους Ευρυβιάδη, στο Αρτεμίσιο, και του μεγαλοφυούς Θεμιστοκλή στην ναυμαχία της Σαλαμίνας, να είναι οι παγκόσμιοι συντελεστές της δημοκρατίας του θεμέλιου του παγκόσμιου κλασσικού πολιτισμού.