Οδός Μενέδημου. (Πλάτωμα. Από το 1900.)
Μενέδημος (-350 ως -275): Φημισμένος εριστικός φιλόσοφος από την Ερέτρια, ιδρυτής της Ερετριακής Φιλοσοφικής Σχολής την οποία ίδρυσε ύστερα από τις εμπειρίες που είχε από τις παραδόσεις των Μεγαρέων, όταν βρέθηκε σε στρατιωτικό απόσπασμα μαθητής της Μεγαρικής Σχολής, παράλληλα ενδιαφέρθηκε και για την παρόμοια της Ηλειακής Σχολής, από την γνωριμία του με τον Ηλείο φιλόσοφο Φαίδωνα. Απ’ τα λιγοστά του έργα, που παρέμειναν σώα, χαρακτηρίσθηκε εριστικός και αυτό εξ αιτίας του τρόπου παρουσίασης των διαφορών του έναντι άλλων Ελλήνων φιλοσόφων, και προπαντός ως προς τη Μεγαρική και Ηλειακή, σκέψεις θυγατρικές ηθικές του φιλοσόφου Σωκράτη.
Ο Μενέδημος για ένα διάστημα χρημάτισε πρέσβης της πόλης του στην αυλή του Πτολεμαίου του βασιλιά της Αιγύπτου κι ενός εκ των σημαντικότερων διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου.