Οδός Παίδων. (Κάστρο)
Ο Ξούθος, ο βασιλιάς της Αττικής είχε δυο γιους, τον Ίωνα και τον Αχαιό, από τους οποίους προήλθαν οι φυλές των Ιώνων και των Αχαιών. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Κόθος και ο Αίκλος, παιδιά των Ιώνων, όταν ήρθαν να εγκατασταθούν στην Εύβοια, βρέθηκαν στην παραλία, όπου και συνάντησαν παιδιά που έπαιζαν. Σύμφωνα με το χρησμό, εάν τους παραχωρούσαν έστω και μια χούφτα χώμα όπως έγινε από κάποιον, που θα συναντούσαν στη νήσο –και τα παιδιά που συνάντησαν λέγεται πως ήταν παιδιά του Αχαιού, δηλαδή ξαδέλφια τους– θα γίνονταν πλέον αυτοί οι κυρίαρχοί της νήσου. Μαθαίνοντας οι Αιολείς το γεγονός, της δήθεν παραπλάνησης των παιδιών, σκότωσαν τους δυο εισβολείς και τους έθαψαν στο χώρο όπου έπαιζαν τα παιδιά, Έκτοτε, λέγεται πως ο χώρος ονομάστηκε «Παίδων Τάφος» και είναι το σημείο της σημερινής οδού Παίδων.
Υπάρχει και άλλη εκδοχή του μύθου, την οποία μνημονεύει ο Πλούταρχος, και αναφέρει, πως οι εισβολείς ξεγέλασαν με παιχνίδια τα παιδιά και τους προσέφεραν τη χούφτα γης, που απαιτούσε ο χρησμός. Έτσι, έγιναν κυρίαρχοι του τόπου και τα παιδιά θανατώθηκαν στο σημείο της συναντήσεως. Μια τρίτη εκδοχή, πιο σύγχρονη, ταυτίζει τον τόπο με το σημείο θυσίας δεκάδων τέκνων της Εύβοιας από την άπληστη μάχαιρα των επιδρομέων του Μωάμεθ Β΄ στα 1470, που η Χαλκίδα κυριεύτηκε και καταστράφηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους.
Στον στενό αυτόν δρόμο υπάρχει ένα παλαιό ξύλινο αρχοντικό το επονομαζόμενο σπίτι των παίδων [1], σήμερα εγκαταλειμμένο, αγνώστου ιδιοκτήτη και χρονολογίας, εκεί διέμεναν κατακτητές της Χαλκίδας.
[1] Παρόμοιου ρυθμού σπίτια υπάρχουν πολλά και στο Βαρούσι στα Τρίκαλα και είναι τουρκοβυζαντινής αρχιτεκτονικής.