Οδός Παπανικολή. (Από το 1976)
Παπανικολής Δημήτριος (1790 Ύδρα – 1855 Ψαρά): Γόνος μεγάλης ναυτικής οικογένειας των Ψαρών, αγωνιστής του 1821, τολμηρός, μεθοδικός και φημισμένος πυρπολητής. Μαζί με τον πατέρα του κυνηγούσαν Αλγερινούς πειρατές. Από μικρός έγινε κυβερνήτης πλοίου και πρωτοστάτησε σε πολλές ναυμαχίες του επαναστατικού 1821, καταφέρνοντας μάλιστα σε μια από αυτές στις 27 Μαΐου να καταστρέψει αρκετά τούρκικα πλοία. Έκτοτε, και μέχρι το 1828 πολεμούσε αδιάκοπα, όπου έβρισκε αδύναμο τον εχθρό, καταφέρνοντας πολλαπλά πλήγματα, βουλιάζοντας τόσο στην Ερεσό όσο και στον Γέροντα αύτανδρα δυο τούρκικα πλοία, επίσης στα Μοσχονήσια, στο Καστελόριζο, στα Ψαρά, στην Χίο και αλλού είχε επιτυχίες.
Το 1836 είχε ναυτικό ατύχημα στο δίαυλο Ζακύνθου – Ήλιδας της Ηλείας, τη στιγμή κατά την οποία με το πλοίο που κυβερνούσε, πορευόταν προς το λιμάνι της Τεργέστης με 129 παλιννοστούντες Βαυαρούς, το πλοίο βούλιαξε ευτυχώς χωρίς θύματα, ‘’την ευθύνη’’ του καπετάνιου την πλήρωσε το 1841 που τέθηκε σε διαθεσιμότητα από τον Όθωνα. Αργότερα, ανέλαβε κυβερνήτης στο πολεμικό πλοίο «Αμαλία» και διετέλεσε σε κυβερνητικές θέσεις, υπό το χρίσμα του πληρεξουσίου Ψαρών, και Προέδρου του Ναυτοδικείου. Πέθανε εν ενεργεία αξιωματικός με το βαθμό του πλοιάρχου το 1858.
Προς τιμήν του το 1927 δόθηκε τ’ όνομά του σε υποβρύχιο. Έκτοτε, το ‘’Παπανικολής’’ πήρε μεγάλη φήμη, καθώς πρωτοστάτησε στον κατά θάλασσαν πόλεμο εναντίον των Ιταλών το 1940 στο λιμάνι της Αυλώνας στην Αλβανία, και σε άλλα σημεία του Ιουνίου. Σήμερα ο πυργίσκος του υποβρυχίου φυλάσσεται στο Ναυτικό Μουσείο Πειραιά.