Οδός Παπαποστόλου. [ Μπαταριά]
Παπαποστόλου Τάσος (1926 Άγιος Αιδηψού – 1996 Χαλκίδα): Ευβοιώτης λογοτέχνης, λαογράφος και Αντιστασιακός από τον Άγιο Ιστιαίας. Αμούστακο παλικάρι ήταν, όταν –ως γνήσιο Ελληνόπουλο– εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση. Όμως, μετά την Κατοχή υπέστη τις διώξεις και για τρία έτη υπόφερε το μαρτύριο της Μακρονήσου. Το 1955 εγκαταστάθηκε στη Χαλκίδα, εργαζόμενος στη βιομηχανία Δάριγκ και παράλληλα φοιτώντας στο Νυκτερινό Γυμνάσιο. Μετά και τις νέες διώξεις που αντιμετώπισε από τη μεγάλη απεργία του Δάριγκ, και ύστερα από τα πολλά μπόρεσε να εργαστεί για ένα διάστημα σε περίπτερο και εν συνεχεία να γίνει βιβλιοπώλης.
Στα ελληνικά γράμματα πρωτοπαρουσιάστηκε το 1958 εκδίδοντας την πρώτη του ποιητική συλλογή. Έκτοτε, έγραφε πυρετωδώς, αφήνοντας πίσω του περί τα 20 βιβλία: «Μύθοι, θρύλοι, παραδόσεις», «Η διαθήκη ενός γύφτου», «Φως στο Πυργόρεμα», «Χωρίς ανάσα», «Μια ποδιά κόκκινα μήλα», «Το κλειδί του Αιγαίου», «Τάμα», «Πριν να είν’ αργά», «Μετά την Ιθάκη», κ. ά.
Κάποια από τα έργα του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες, στο Μπόχουμ της τότε Δ. Γερμανίας παρουσιάστηκε το έργο του και τιμήθηκε γιαυτό, και από την Ακαδημία Αθηνών βραβεύθηκε επίσης. Ποιήματά του έχει μελοποιήσει ο αρχιμουσικός Πέτρος Πρόκος και ο μουσικός Γιώργος Ρούσσος.
Ευθυτενής, θαλερός, δημιουργικός και πάντα αξιαγάπητος ο Τάσος Παπαποστόλου, άφησε την τελευταία του πνοή ξαφνικά το Σεπτέμβρη του 1996, και μάλιστα τη στιγμή που εργαζόταν στο γραφείο του.