Οδός Σκουφά.
Σκουφάς Νικόλαος (1780 Κομπότι Άρτας – 1819 Κωνσταντινούπολη): Συνιδρυτής της Φιλικής Εταιρείας, ο οποίος το επίθετό του το έλαβε από το προσωνύμιο του – παρατσούκλι Σκουφάς, επειδή ήταν κατασκευαστής και έμπορος σκούφων, το επίθετό του ήταν Κουμπάρος.
Το 1813 βρέθηκε στην Οδησσό πρωτογνωρίσθηκε με τον Άνθιμο Γαζή, στην συνέχεια γνωρίστηκε με τους Αθανάσιο Τσακάλωφ, Εμμανουήλ Ξάνθο και τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, οπότε στα 1814 δημιούργησαν –μια αόρατη μυστικιστική, μασονική, και πατριωτική οργάνωση– τη Φιλική Εταιρεία, που σκοπό είχε την Ανάσταση του Ελληνικού Γένους, συνέβαλε τα μέγιστα στον ξεσηκωμό απανταχού Ελλήνων το 1821, η Εταιρεία ήταν η συνέχεια του Φιλόμουσου Ξενοδοχείου της Βιέννης. Ο Σκουφάς μυήθηκε από τον Κωνσταντίνο Ράδιο μέλος της Καρμπονάρειας Ιταλικής αντιστασιακής οργάνωσης που ήταν ενάντια των απολυταρχικών καθεστώτων, μετά από την ήττα του Ναπολέοντα το 1815. Οι τότε απελευθερωτικές οργανώσεις για να κρατήσουν την αποτελεσματικότητά τους είχαν το απόρρητο σχέδιο μύησης εκείνο των λεγόμενων Ελευθεροτεκτόνων.
Απευθύνθηκε στον απανταχού Ελληνισμό [ Καποδίστρια, Σέκερη, Υψηλάντη.] παρά τις μεγάλες και πολλές δυσκολίες, διότι τον κυνηγούσε και η Ρώσικη Αστυνομία, συνέτασσε ένα κατάλογο με δώδεκα ονόματα όσα και οι 12 Απόστολοι όπως έλεγε, ένα για κάθε προορισμό.
Ο Σκουφάς, καθώς θεωρούσε πως ο Μοριάς ήταν πιο κατάλληλη περιοχή ν’ ανάψει η σπίθα της επανάστασης, ανέλαβε να διαδώσει την ιδέα στην Πελοπόννησο, αφού πρώτα πέρασε από την Κωνσταντινούπολη, στο κέντρο του Φαναριώτικου Ελληνισμού, όπου ήρθε σε επαφή για την προώθηση των εθνεγερτικών ιδεών της Φιλικής Εταιρείας. Παρ’ ότι αποβίωσε το 1819 στην Πόλη –ύστερα από βραχύβια ασθένεια-, ενταφιάστηκε στο κοσμοπολίτικο Μέγα Ρεύμα, πόλη του Βοσπόρου, εκεί που ζούσαν όλοι οι πλούσιοι πραματευτάδες . Ο ρόλος του υπήρξε τόσο σημαντικός, και σαν φανατικός πατριώτης — αποκλήθηκε ο Καλλικράτης της Φιλικής Εταιρείας, με το να τον συγκρίνουν με τον μέγα αρχιτέκτονα του ναού της πανσόφου Αθηνάς τον Παρθενώνα — πράγμα που αναφαίνεται και από το μνημειώδες ρητό: «Τι Καλλικράτης Τι Σκουφάς» ‘’Δυστύχημα’’ ο θάνατός του για το κίνημα, πλήγμα καίριο για την Επανάσταση.