Οδός Ταϋγέτου.
Ταΰγετος: Το ψηλότερο βουνό της Πελοποννήσου στα όρια των νομών Αρκαδίας Λακωνίας, Μεσσηνίας με υψόμετρο 2.407 μ. (κορυφή Προφήτης Ηλίας) που καταλήγει στο ακρωτήρι Ταίναρο. Από τα 1800 μ. και πάνω οι κορυφές του είναι χιονισμένες μέχρι τον Ιούνιο. Πρόκειται για μια ιστορική οροσειρά 115 χλμ. η οποία στις πλαγιές της φιλοξενεί πολυάριθμα γραφικά χωριουδάκια, διαθέτει πλούσια πανίδα και χλωρίδα, ενώ στη θέση Βαρβάρα – Ντρέκι (1600μ.) λειτουργεί αξιόλογο ορειβατικό καταφύγιο. Ακουγόταν ως Πενταδάκτυλος στους βυζαντινούς χρόνους, και ως Πυραμίδα αργότερα. Για τ ‘ όνομα λένε ότι το πήρε απ την Ταϋγέτη Ατλαντίδα σύζυγο του Λακεδαίμονα και μητέρα του Ευρώτα,
Απ’ το βόρειο Ταΰγετο πηγάζει ο Αλφειός με τον παραπόταμό του Ξεριά, που περισυλλέγει τα νερά απ’ τον Ταΰγετο, από το νότιο τμήμα του υδροδοτείται ο Ευρώτας, ενώ απ’ το Μέσο Ταΰγετο ο Νέδωνας που χύνεται στον μεσσηνιακό κόλπο.
Η ψηλότερη κορυφογραμμή Προφήτης Ηλίας [2407 μ.] μοιάζει με πυραμίδα, και ανήμερα της γιορτής ανεβαίνει πολύς κόσμος και απολαμβάνει την ανατολή του ήλιου που αφήνει τον ίσκιο της πυραμίδας στον μεσσηνιακό κάμπο, με καθαρή ημέρα μπορείς να δεις όλη την νότια Πελοπόννησο.
Όπως συμβαίνει σε όλα τα βουνά της Ελλάδος, η απρογραμμάτιστη και εντατική υλοτόμηση των άλλοτε πλούσιων δασικών εκτάσεων του Ταϋγέτου σε συνάρτηση με τις απανωτές πυρκαγιές έχουν επιφέρει μεγάλες καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον του Ταϋγέτου, παρ’ όλα αυτά γίνεται προσπάθεια με την Νατούρα 2.000 να επιζήσουν τα ενδημικά φυτά.
ΥΣ. Στον Τ. βρέθηκε η σορός του εξαφανισμένου αρχαιολάτρη και αινιγματικού καθηγητή της φιλοσοφίας Δημήτρη Λιαντίνη το 1998, ο οποίος θεωρούσε ότι το βουνό έπαιζε ρόλο στον άξονα μεταξύ φυσικού και μεταφυσικού πεδίου της περιοχής.