Οδός Τομπάζη. [Καράμπαμπας]
Τομπάζης Ιάκωβος (Ύδρα 1782 – 1829): Απόγονος ιστορικής υδραίικης οικογένειας, που καταγόταν από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας και εγκαταστάθηκε στην Ύδρα στα μισά του 17ου αιώνα,[ 1668 ] και η οποία οικογένεια μετονομάστηκε σε Τομπάζη από τ’όνομα καραβιού τους Τουμπαζιά .
Ο Ιάκωβος ή Γιακουμάκης ήταν ο μεγαλύτερος από τα 4 αγόρια της οικογένειας, ο οποίος σ’ ένα από τα ταξίδια του στην Κωνσταντινούπολη μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία (το 1821) από τον έμπορο και Φιλικό Π. Σέκερη. Ως αρχηγός της οικογένειας Τομπάζη πήρε μέρος ηγούμενος στη θαλάσσια επιχείρηση της Ερεσού, με τέσσερα οικογενειακά διασκευασμένα πλοία από εμπορικά σε πολεμικά, Του ανατέθηκε η αρχηγία του υδραίικου στόλου στην επιχείρηση απελευθέρωσης της Χίου ύστερα από την παρότρυνση του Άνθιμου Γαζή. Στη συνέχεια, ηγήθηκε του υδραίικου στόλου, και με τη χρήση των πυρπολικών, -που πρώτος εισηγήθηκε- απεδείχθησαν φοβερά όπλα και προξένησαν σημαντικές ζημιές στον τούρκικο στόλο. Την τέχνη της πυρπόλησης την έμαθε από τον μπουρλοτιέρη συμπολεμιστή και συμπολίτη Αναστάσιο Τσαμαδό.
Το επόμενο έτος (1822) με την εντολή των Υδραίων ανέλαβε την ηγεσία υδραίικου στόλου ο Ανδρέας Μιαούλης, έχοντας στο πλευρό του τον Ιάκωβο Τομπάζη. Συμμετείχε ως πληρεξούσιος της Ύδρας σε πολλές Εθνοσυνελεύσεις. Παράλληλα, άνοιξε τυπογραφείο στην Ύδρα και με τα έντυπα που εξέδιδε, εμψύχωνε τους συμπατριώτες του, παρακινώντας τους να αφιερωθούν με αυταπάρνηση στον Απελευθερωτικό Αγώνα. Το όνομά τους φέρεται αναμειγμένο σε επιχειρήσεις και γαιοκτηματικές εκτάσεις στην Β. Εύβοια Μαντούδι – Κεχριές, καθώς τις αφιέρωσε μαζί με όλη του την περιουσία στην υπόθεση της ελευθερίας, πέθανε στην Ύδρα το 1824 πάμπτωχος, όπως και ο αδελφός του Μανώλης το 1831 νέοι 41 και 40 ετών αντίστοιχα.