Οδός Τρικάλων. (Από το 1978)
Τρίκαλα: Ομώνυμη πρωτεύουσα του νομού Τρικάλων της Θεσσαλίας. Προγενέστερα, ήταν γνωστή ως Τρίκκη, ονομασία που προέρχεται από την κόρη του Ασωπού Τρίκκη, σε άλλη εκδοχή ήταν προστάτιδα νύμφη της Υγείας, σήμερα χρησιμοποιείται από τις εκκλησιαστικές αρχές ως μητρόπολη Τρίκκης [Τρικάλων] και Σταγών [Καλαμπάκας]. Ως Τρίκαλα πρωτοαναφέρεται το Μεσαίωνα από την Άννα την Κομνηνή. Στην αρχαία Τρίκκη είχε το βότανο – θεραπευτήριο ο Ασκληπιός, ο οποίος έφερνε βότανα από τον Κόζιακα. Ο πρώτος ιατρός του αρχαίου ελληνικού κόσμου, που γεννήθηκε στις όχθες του Ληθαίου ποταμού το -1244, με 343 θεραπευτήρια η στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, φήμη του κατέκλισε τον τότε κόσμο τα γνωστότερα αυτά των Επιδαύρου, Περγάμου, Κω όπου συνέχισε, ο μαθητής του Ιπποκράτης. Ανάλογα με τις ψυχικές αρρώστιες παιζόταν αντίστοιχα τραγωδίες η κωμωδίες στο θέατρο της Επιδαύρου, στην Αρχαία Πέργαμο ογιά τους ψυχικά ασθενείς στο ασκληπιείο, άλλοι περπατούσαν πάνω στα χαλίκια με γυμνά πόδια, άλλοι άκουγαν τον θόρυβο την ροή των νερών, φυσικές θεραπείες δηλαδή.
Η πόλη, λόγω της επίπεδης επιφάνειας στην οποία εκτείνεται, διαθέτει μεγάλους και άνετους δρόμους, με πολλά ποδήλατα.
Από την περιοχή, πέρασαν πολλοί κατακτητές: Σλάβοι, Σέρβοι, Αλβανοί, Βούλγαροι και Τούρκοι από το 1423. Η απελευθέρωσή της έγινε το 1881, αλλά και μέχρι το 1912 υπήρχε ένα ιδιότυπο οικονομικό καθεστώς με τελωνεία εισόδου στις πύλες του τόπου, ερείπια των οποίων διατηρούνται μέχρι σήμερα μαζί με τα τοπωνύμια ‘‘Τελωνείο’’ κοντά στο χωριό μου.[1]
Σημαντικότερα αξιοθέατα του τόπου είναι: τα ερείπια του Ασκληπιείου, του φημισμένου αρχαίου γιατρού Ασκληπιού, το βυζαντινό κάστρο στο Βαρούσι, οι πολλές μονόκλιτες βυζαντινές εκκλησίες βασιλικού ρυθμού, και το τέμενος Κουρσούμ Τζαμί, έργο του Έλληνα αρχιτέκτονα Σινάν του Καππαδόκη (1550). Στην περιοχή Καλαμπάκας υπάρχουν, τα επιβλητικά απόκοσμα και λίθινα Μετέωρα, ένας τόπος αναλλοίωτος αισθητικά εδώ και αιώνες, ένα σύμπλεγμα από τεράστιους αργυρόχρωμους βράχους, με τις εντυπωσιακές βυζαντινές εκκλησίες των μοναστηριών να στεφανώνουν τους πανύψηλους βράχους του τόπου, εκεί ψηλά οι μοναχοί είναι πιο κοντά στο Θεό, και ακούει καλύτερα τις προσευχές τους, είναι η δεύτερη μεγαλοπρεπέστερη θρησκευτική μοναστική κοινότητα μετά από Αθωνική. Η Ουνέσκο έχει χαρακτηρίσει τα Μετέωρα και τα μοναστήρια ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Λίγο έξω απ’ την Καλαμπάκα νότια, στη θέση Θεόπετρα, βρέθηκε σπήλαιο με αντικείμενα 64.000 χρόνων λένε οι αρχαιολόγοι. Δυο λόγια για τον θεό – θνητό Ασκληπιό, σαν να λέμε θεάνθρωπο μας, Γεννήθηκε στις όχθες του Ληθαίου ποταμού της Τρίκκης, και υπήρξε μια προσωποποιημένη θεότητα του Ολύμπου, και στην σφαίρα της θνησιμότητας παραμένει ως μια ιδεατή αντίληψη της ιατρικής, και αυτός είναι ο Ασκληπιός. Με την φροντίδα του δημιουργήθηκαν ιατρικά ψυχιατρικά κέντρα από την Ισπανία μέχρι την Κυρήνη, και όσοι υπέφεραν από κατάθλιψη έπρεπε να παρακολουθούν κωμωδίες, όσοι από νεύρωση τραγωδίες. Την πρωτεύουσα θέση κατείχε το Ιατρικό κέντρο της Επιδαύρου, με το κολοσσιαίο υπαίθριο θέατρο.
Τα Τρίκαλα αποτελούν πατρίδα μουσικών όπως του δημοφιλούς μουσικορεμπέτη Βασίλη Τσιτσάνη και των συνθετών Βίρβου, Καλδάρα. Την πόλη διασχίζει ο Ληθαίος παραπόταμος του Πηνειού, που με τα σιντριβάνια και τους τεχνητούς πίδακες καταρράκτες, δίνει ένα ξεχωριστό χρώμα στην πόλη. Το μεσαιωνικό και επιβλητικό κάστρο για να ξεχωρίζει από την πεδιάδα, τοποθέτησαν αρκετό χώμα και επάνω σ’ αυτόν τον λόφο ιδρύθηκε επί Ιουστινιανού το κάστρο, κάτωθεν του κάστρου υπάρχει η επονομαζόμενη συνοικία το Βαρούσι με στενά πλακόστρωτα δρομάκια με μονό, και τρίκλητες βυζαντινές στέγες. Ο Δήμος Τρικαίων διαθέτει πρώτος εξαρχής ένα πρότυπο διαδικτυακό μοναδικό πανελλαδικό σύστημα εξυπηρέτησης των δημοτών του. Φέτος – 2012 επιλέχθηκε να κυκλοφορεί μια άλλη πρωτοπορία για την πόλη των Τρικάλων αστικό λεωφορείο χωρίς οδηγό με μεγάλη επιτυχία. Επίσης λέγεται πως ήταν η πρώτη πόλη της Θεσσαλίας που ηλεκτροδοτήθηκε. Στα Τρίκαλα στα δυο στενά…
Υπάρχουν και τα όμορφα Τρίκαλα στην ορεινή Κορινθία.
ΥΣ. [1] Το παραπάνω τοπωνύμιο ‘’Τελωνείο’’-σήμερα ερείπια- βρίσκεται βόρεια του νομού στα σύνορα με την Μακεδονία, του χωριού της καταγωγής μου αλλά δεν γνωρίζαμε την προέλευση του ονόματος, αργότερα μας το εξήγησε ο δάσκαλος, πως ήταν είσοδος και έξοδος, στα λεγόμενα σύνορα, του Νέου Ελληνικού κράτους και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι το 1912.