Οδός Βορείου Ηπείρου. (Στη συνοικία Αλωνάκι. Από το 1959)

Βόρεια Ήπειρος: Αργυρόκαστρο, Χιμάρα, Τεπελένι, Πρεμετή, Κορυτσά, πόλεις με ελληνικό κατά πλειοψηφία χαρακτήρα και πληθυσμό. Το 1912-13 κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους ο Ελληνικός Στρατός κατέλαβε τις παραπάνω πόλεις, όπως και κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 – 41. Όμως, και στις δύο περιπτώσεις η Β. Ήπειρος παρέμεινε στο αλβανικό κράτος. Κατά την πρώτη κατάληψη του 1912 – 1913 σχηματίσθηκε προσωρινή κυβέρνηση από τον Βορειοηπειρώτη μεγαλοκτηματία, πολιτικό και αγωνιστή Γ. Ζωγράφο, αλλά με το πρωτόκολλο της Κέρκυρας το 1914 δεν μας αποδόθηκε, όπως και μετά την ήττα του Άξονα (Ιταλίας – Γερμανίας) το 1945. Έτσι, η Β. Ήπειρος παρέμεινε στην Αλβανία παρ’ ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις μας επαινούσαν πως βοηθήσαμε με την αντίσταση που δείξαμε, την καθυστέρηση της επέμβασης του Χίτλερ στην τότε Σοβιετική Ένωση. Μέχρι σήμερα, παραμένει σε λανθάνουσα μορφή η εθνική της θέση, με σχετικά πολιτικά προνόμια η μειονότητά της.
Έχω μια αδελφή κουκλίτσα αληθινή
Που την λέγαν Βόρεια Ήπειρο, την αγαπώ πολύ
Της κουκλίτσας πήραν την φωνή
Αιχμάλωτη οι Αλβανοί.