Οδός Ζωής. (Από το 1992)
Δόθηκε στο θαύμα της ζωής, τη χαρά της ζωής, την πεμπτουσία των αγαθών του ανθρώπου, που σε λανθάνουσα μορφή βρίσκεται στο αυγό στο σπέρμα, στον καρπό, στον σπόρο στο σπυρί. Το μυστήριο της ζωής, και η ζωή εν Τάφω συγκρούονται. Η Κλωθώ ήταν για τους αρχαίους Έλληνες μία από τις τρεις Μοίρες, αυτή που κλώθει και καθορίζει το μήκος του νήματος της ζωής των ανθρώπων. Η Περσεφόνη απ’ την μυθολογία μας επαναφέρει την ζωή με την επιστροφή της από τον Άδη. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην χριστιανική θρησκεία να ανασταίνει τους νεκρούς στην Δευτέρα παρουσία όπως έκανε με την Ανάσταση του Χριστού. Η ζωή που προήλθε, όπως λέει ο Αριστοτέλης με υποστηρικτικές του τις βιολογικές ιδιότητες: αφομοίωση, αντίσταση, αναδόμηση, μεταβολισμό. Βάση της ζωής είναι η ύλη, όπου σχηματίστηκε και ο γενετικός κώδικας (DNA). Από την υγεία του σώματος προκύπτει η καλή υγεία και η ψυχική αντίληψη. Ερχόμαστε από το πουθενά από το σκοτάδι- από μια άβυσσο και καταλήγουμε σε μια άβυσσο – χάος, στο σκοτάδι, το ενδιάμεσο φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή. Καζαντζάκης.
Πολλές εκφράσεις αναφέρονται στη ζωή: «Η ζωή είναι μικρή, πρέπει να τη χαρούμε.», «Όπου υπάρχει ζωή, υπάρχει και θάνατος.», «Σκέφτομαι, άρα υπάρχω.» «Η ζωή είναι γλυκιά.», «Η ζωή είναι καθρέφτης. άμα γελάς, σου γελάει.», «Το πεπρωμένο μας οδηγεί τη ζωή μας.»Γιατί να μην είναι ο θάνατος ζωή; έλεγε ο τραγωδός Ευριπίδης. «Η ζωή προήλθε από ανάγκη ή από τύχη:» «Ζωή, θέατρο χωρίς πρόβα». Ζωή, είναι παράσταση; Λέμε: Μέκανες τη ζωή ποδήλατο, τρόπος ζωής, το φιλί της ζωής, η ζωή είναι τροχός που γυρίζει, η ζώνη ασφαλείας του αυτοκινήτου μας δένει με την ζωή, μια ζωή πληρώνω, ζωή μετά θάνατο…. Ζούμε ή ονειρευόμαστε. Ζωή η διαδρομή από το μαιευτήριο στο κοιμητήριο. Οι νέοι έχουν την ζωή τους μπροστά, οι γέροι πίσω. Η ζωή είναι αγώνας δρόμου. Η παροδική ζωή είναι ταξίδι. Το γέλιο μακραίνει την ζωή, Καλή ζωή κακή διαθήκη. Μέσος όρος ζωής είναι 80 για τους άνδρες 85 για τις γυναίκες, η ζωή συνεχίζεται παρηγορούν τον έχοντα χάσει δικό του άνθρωπο, Η ζωή μας είναι μια αδιάκοπη πορεία προς τον θάνατο. Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Για μια ευχάριστη ζωή οι επιθυμίες μας να μη υπερβαίνουν τις δυνατότητες μας. Όπως και από την άλλη πλευρά του νομίσματος, σκοπός της ζωής είναι η ευτυχία του ανθρώπου, μαζί με τον θάνατο τελειώνει πρώτα ο εγωισμός μας, και μετά η ζωή μας, εκτός από χριστιανική πίστη όπου θέλει την ζωή να υπάρχει και μετά θάνατο μάλιστα με ανταμοιβές ανάλογα με τις εκτιμήσεις της χριστιανικής. εκκλησίας. Η ανθρώπινη ζωή πάνω στη γη έχει ζωή τέσσερα εκατομμύρια χρόνια. Η ζωή χρωματίζεται από τα αισθήματα – συναισθήματα που φορτίζουν- αποφορτίζουν προς την χαρά – λύπη τον ψυχικό μας κόσμο, ενώ ο χαρακτήρας μας ελέγχεται από το εγώ μας. Η ζωή αποκτά νόημα με τον θάνατο, Μετά τη ζωή συνεχίζει ο θάνατος Η ζωή είναι ένα πέρασμα. Η ζωή είναι ένα λουλούδι που φυλλορροεί. Άπονη ζωή μας πέταξες στου δρόμου την άκρη.
Ζωή και βίος, βιώνω την ζωή μου, βίωσα την καλύτερη εμπειρία της ζωής μου, βίος η καθολικότητα της ζωής, ζωή είναι η επιβίωση, βίος και πολιτεία.
Θέλουν να μας φορτώσουν, το ότι ο νέο Έλληνας θέλει στην ζωή του – με κείνο το χαλαρά – νάχει μόνο κατήφορο.
Απ’ τα τραγούδια μας; Δυο πόρτες έχει η ζωή άνοιξα μια και μπήκα και ώσπου ναρθεί το δειλινό απ’ την άλλη βγήκα. Η ζωή είναι μια ανάσα μια πνοή, ένα λουλούδι που ένα χέρι θα μας κόψει μια αυγή, …έχε γεια γλυκιά ζωή, τραγούδαγαν οι γυναίκες στον χορό του Ζαλόγγου πριν πέσουν στον γκρεμό. Λέμε όπου υπάρχει ζωή υπάρχει και θάνατος. Ο άνθρωπος κυβερνιέται από ένστικτα και είναι ζωώδη όταν παραστεί ανάγκη, Τα ζώα σκοτώνουν για την αυτοσυντήρησή τους, το θηρίο ο άνθρωπος σε όποια θρησκεία και αν ανήκει αφαιρεί τις ζωές των συνανθρώπων και των ομόθρησκων ακόμα.
Όσοι μη Άρειοι – Γερμανοί – εισέρχονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης – Άουσβιτς στον Β’Π Π δεν είχαν δικαίωμα ζωής πολύ περισσότερο εάν ήταν Εβραίοι, αλλά και Γερμανοί αντιφρονούντες.
YΣ. Ερώτημα : H ζωή είναι κύκλος που κλείνει; ή είναι μια ευθεία, με αρχή και τέλος; Ότι και να είναι, ναναι με γερασμένο (να ξεζουμίσεις τη ζωή) και ξαφνικό τέλος, να μη βρει τίποτα (με άδεια διαθήκη) να πάρει ο χάρος, λέει ο Καζαντζάκης, ή να μη βρουν τίποτα φάνε τα σκουλήκια, θάλεγα εγώ, γιαυτό και δήλωσα την δωρεά του σώματός μου στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.