Οδός Χρυσοστόμου Σμύρνης. (Νεάπολη. Από το 1955.)
Χρυσόστομος (Καλαφάτης) 1868 – 1922: Καταγόταν από τη Βιθυνία της Προποντίδας, σπούδασε θεολογία στη σχολή της Χάλκης, έγινε Μητροπολίτης Δράμας (1902 – 1910), Αναμειγνυόμενος με τον αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας, και η δράση του στα εθνικά ζητήματα δεν άρεσε στην Υψηλή Πύλη των Σουλτάνων, οπότε τον απομάκρυνε από τη Μητρόπολη Δράμας, τον επανέφερε το 1908, ενθουσιάζοντας τους Δραμινούς, πράγμα που δεν άρεσε πάλι στους Τούρκους γι’ αυτό το 1910 τον μετέθεσαν στη Σμύρνη.
Επαναστάτης και φλογερός πατριώτης ο Χρυσόστομος, καυτηρίαζε ανηλεώς τις τούρκικες αγριότητες, βγάζοντας πύρινους λόγους και οργανώνοντας συλλαλητήρια, οπότε το γαϊτανάκι της απομάκρυνσης συνεχίζεται (το 1914). Θα επανέλθει το 1919 με την έλευση του Ελληνικού στρατού στην περιοχή της Σμύρνης, λειτουργώντας πάντα ως εθνάρχης.
Την κατάρρευση του Μικρασιάτικου Μετώπου την απέδωσε στους συμμάχους. Αρνήθηκε να εγκαταλείψει το λαό της Σμύρνης παρά τις αφόρητες πιέσεις που δεχόταν από τις συμμαχικές δυνάμεις, δηλώνοντας ευθαρσώς πως: «Ως ποιμένας δεν μπορώ να εγκαταλείψω το λαό μου», μπροστά στις ορδές του Μουσταφά Κεμάλ. Στις 27 Αυγούστου 1922 συλλαμβάνεται εν ώρα λειτουργίας στον ναό της Αγίας Φωτεινής και παραδίνεται στον εξοργισμένο τούρκικο λαό, και που κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία ως Τούρκος υπήκοος, ότι συνεργάσθηκε με το εχθρό του τούρκικου έθνους, τους Γκιαούρηδες, Ο στρατηγός -διοικητής της Σμύρνης- Νουρεντίν πασάς από το άχτι που του είχε τον παρέδωσε στου δικούς του λέγοντάς τους, κάντε του ότι έκαναν οι Εβραίοι στον Χριστό του, και ύστερα από φρικτά βασανιστήρια κατακρεουργήθηκε στην κυριολεξία, μαρτύρησε πραγματικά τα πάθη του Χριστού. Παραμένοντας πάντα στη συνείδηση των Πανελληνίων ως ο εκφραστής της τόλμης, του απαράμιλλου θάρρους και της γενναιότητας, ως αυθεντικός και γνήσιος εκφραστής των πόθων του Γένους για τη Λευτεριά όλων των αλύτρωτων Ελληνικών τόπων. Η σωρός του δεν βρέθηκε, ανακηρύχθηκε άγιος –εθνομάρτυρας. Άλλοι 347 κληρικοί εξοντώθηκαν. Ο μαρτυρικός θάνατος του Χ. ανάγκασε πολλούς καταξιωμένους να καταγγείλουν ως ανθρώπινη φυλή τους Τούρκους για τα ζωώδη ένστικτά τους. Στο δίτομο έργο του «Περί εκκλησίας» αποκαλύπτεται περίτρανα η πορεία της δράσης του, αναδεικνύεται η καθάρια προσωπικότητα της υπέροχης μορφής του εθνομάρτυρα και εθνάρχη Χρυσοστόμου.